Als jonge jongen is Henk Dekker al vertrouwd geraakt met het werken in de detailhandel. In de zelfbedieningskruidenierszaak van zijn vader, vooraan in de Lange Nering op nr. 17, was hij na schooltijd regelmatig te vinden om allerlei hand- en spandiensten te verrichten. Hij sorteerde flessen, deed magazijnwerkzaamheden, vulde vakken en bracht bestellingen rond, enz. Vooral door de laatste werkzaamheden
werd het persoonlijke contact tussen klant en winkel benadrukt. Dit is, op velerlei manieren, altijd zo gebleven.
Om later de zaak van zijn vader te kunnen overnemen, is Henk aan de studie gegaan en haalde het ene na het andere vakdiploma, zoals de diploma’s Zelfbedieningsondernemer, Aardappelen & Groenten & Fruit, Zuivel, Kaas & Delicatessen en Supermarktmanager. Dit deed hij zelfs in zijn militaire diensttijd, een periode die vroegtijdig werd afgebroken om, i.v.m. de gezondheid van zijn vader, fulltime in de zaak aanwezig te kunnen zijn.
Eind jaren zestig werd de kruidenierszaak uitgebreid met een notenbar, zodat iedereen voortaan ook voor vers gebakken noten bij B.Dekker & Zoon terecht kon.
Daarnaast werd er een toko ingericht met Indische producten.
Men zat niet stil en hield de behoefte van de klant nauwlettend in het oog. Dit resulteerde in het opnemen van
reformartikelen, fytotherapeutische en homeopatische geneesmiddelen. Van begin af aan is Henk zich ook qua kennis
terdege in d eze assortimentsgroepen gaan verdiepen. Hij ging weer aan de studie, volgde voorlichtingsavonden, workshops, enz.
In 1972 trouwde hij met Hanny van Hezel, een kleuterjuf, die al gauw doorhad, dat ook haar toekomst in de detailhandel zou liggen. Terwijl ze nog voor de klas stond, is zij daarom in haar vrije uren meteen aan de studie gegaan om zo de nodige papieren in bezit te krijgen.
Daarnaast ging zij samen met Henk op pad naar beurzen, voorlichtingsbijeenkomsten bij leveranciers, enz.
Eind 1978 was het zover: De zaak B.Dekker & Zoon ging over in handen van Henk en Hanny
en werd voortgezet onder de naam DELIFORMA. ‘Deli’ als verwijzing naar de afdeling
Delicatessen, ‘forma’ als afgeleide van Reformartikelen.
Om de klanten nog beter van dienst te kunnen zijn, onderging de winkel een grote verbouwing. Zowel de notenbar als de afdeling fytotherapie & homeopathie werd uitgebreid en alles kreeg een modernere uitstraling.
De markt veranderde en Deliforma veranderde mee. In 1982 werd de kruidenierszaak afgestoten. Er vond een verhuizing plaats en vanaf dat moment ging men verder als ‘Speciaalhuis’ op nummer 134 in de Lange Nering, een hoekpand in ‘De Polderhof ‘.
De specialisatie bestond uit een groot assortiment reform- en
natuurvoedingsproducten, medicijnen, vitamines en mineralen, delicatessen, noten en zuidvruchten.
Door deze specialisatie en het afstoten van de kruideniersafdelingen, moesten we helaas afscheid nemen van een aantal vaste medewerksters, die door de jaren heen een vertrouwd gezicht voor onze klanten waren geworden.
In 1986 moest Henk de zaak een half jaar aan zijn vrouw, moeder (die nog een aantal jaren is blijven meewerken) en medewerksters overlaten. Nadat hij op de fiets door een automobilist was aangereden, belandde hij met een gecompliceerde beenbreuk in het ziekenhuis. De winkel helemaal uit handen geven, was echter een té grote opgave. Omdat het mobiele tijdperk nog niet was aangebroken, werd hij met bed en al in het ziekenhuis bij de telefoon geïnstalleerd. In de winkel stonden vrouw en moeder klaar om de voorraad in de winkel door te geven en zo kon hij toch zelf het bestelboek invullen.
Na het vertrek van moeder Dekker, zijn andere dames met grote inzet hun dienstverband bij Deliforma aangegaan. Jammer genoeg heeft Aukje van Minnen na jarenlange trouwe dienst moeten besluiten om wegens gezondheidsklachten haar plaats af te staan aan haar opvolgsters. Heidi, Simone, en nu ook Juanita hadden al snel door waar het bij Deliforma om draait: aandacht voor de klant, vakkennis en verkoop van uitsluitend 1e kwaliteits producten.
Lange tijd zijn Henk en zijn medewerksters in de weekenden bijgestaan door studerende jongeren, die op deze wijze graag wat wilden bijverdienen. De twee zonen en twee dochters van Henk en Hanny hebben zo ook ieder hun bijdrage aan en in de winkel geleverd.
De door de gemeente beoogde opzet van ‘De Polderhof’ kwam niet tot zijn recht en na een aantal jaren werd besloten om de steeg rondom het Speciaalhuis dicht te bouwen. Dit hield in dat de ingang verplaatst moest worden naar de straatzijde en de hele winkel opnieuw moest worden ingericht. Met heel veel hulp kwam in een leeg pand, iets verderop, een noodwinkel tot stand, zodat de klanten zomin mogelijk hinder zouden ondervinden van deze verbouwing. Vijf weken later konden alle artikelen terug naar de eigen winkel, die voorzien was van een nieuw interieur met een eigentijdse uitstraling.
Hoewel men gestopt is met de verkoop van delicatessen, is de naam Deliforma blijven bestaan;
deze was en is door de jaren heen een begrip geworden voor Emmeloord en wijde omgeving. Daarnaast is voor velen
‘We gaan even naar Dekker’ een geijkte uitdrukking geworden.
Lange Nering 134 is ook vandaag de dag nog de plaats waar men steeds opnieuw met veel enthousiasme klaarstaat om de klanten van dienst te zijn. Persoonlijke aandacht blijft daarbij een belangrijk gegeven. Deze aandacht uit zich o.a. in meeleven bij geboorte en overlijden, bij jubilea, tijdens ziekte, enz. Daarnaast ontvangt iedere klant in de laatste weken van december als dank een door ons ontworpen kerst- en nieuwjaarskaart (die door sommige klanten trouw worden bewaard…).
Bovenal is deze aandacht herkenbaar in het eerlijke, bij de klant passende advies op velerlei terrein.
Het assortiment op peil houden waar het de behoefte van de klant betreft, is een punt van voortdurende aandacht. Men gaat hier echter wel kritisch mee om, omdat uitsluitend verantwoorde, zuivere producten worden verkocht; u, als klant van deze speciaalzaak, heeft daar recht op.
Samen met de, bijzonder gewaardeerde, betrokken medewerkers hopen de eigenaars van Speciaalhuis Deliforma nog jaren hét begrip voor Emmeloord en wijde omgeving te zijn en te blijven.
Ook historisch:
– Door de buurman van shoarmazaak ‘Jeruzalem’ uit bed gebeld worden, omdat er
een (te enthousiast) vrijend paartje bij de zaak door de winkelruit was gegaan…
– Lekkage bij de bovenburen, waardoor ook een groot gedeelte van het interieur van de winkel het moest ontgelden. Gelukkig gebeurde dit op een maandag en kon zoveel mogelijk van de schade opgeruimd worden, voordat de winkel geopend werd. Veel van de producten die moesten worden vervangen, konden de volgende dag al geleverd en in de schappen gezet worden.
– Hoe stoer kun je zijn… Iets teveel gedronken? Dan spring je bij je vriend op de rug. Doe je dit vlak voor een winkelruit, dan blijven de gevolgen niet uit, ga je door die ruit heen, en beland je samen op het schap met cadeau-artikelen van Deliforma. Gelukkig waren er geen ernstige verwondingen, maar met de troep en schade waarmee men werd geconfronteerd, was men uiteraard niet blij. Het duurde een aantal weken, maar uiteindelijk is de politie de daders op het spoor gekomen en hebben wij met hen deze zaak kunnen afhandelen.
– Zelfs tijdens een vakantie wist de politie ons te vinden; ook nu was ruitschade de reden van het contact. Deze keer ging het om een ‘ongelukje’, maar de dader? Gelukkig ging het nu om een kleine ruit en was de schade te overzien. Wat heerlijk, dat je dan niet van vakantie terug hoeft te komen, omdat je medewerkers alles zoveel mogelijk voor je regelen.
– De vernielde ruiten zijn inmiddels voorzien van veiligheidsglas…